Υπό την σκέπη του ΑΠΟΕΛ πορεύτηκαν περισσότεροι από 1500 αθλητές κι αθλήτριες, που ποτέ ΚΑΝΕΙΣ τους ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΘΗΚΕ ως επαγγελματίας. Όλοι ήταν φίλοι του αθλητισμού, φίλοι του ΑΠΟΕΛ και του τόπου μας, πόνεσαν για την ομάδα μας και πρόσφεραν σε αυτή. Φυσικά κι ευτυχώς, δεν είναι το μόνο σωματείο χωρίς μισθοφόρους.
Όμως, ο ΑΠΟΕΛ είναι το πιο ιστορικό σωματείο της Λακωνίας, μετά τον Σπαρτιατικό, που στην 38χρονη ιστορία του συμμετέχει ανελλιπώς στα πρωταθλήματα Μπάσκετ και Βόλεϊ, ενώ ανέδειξε ταλέντα και σημείωσε επιτυχίες σε Στίβο και Ποδόσφαιρο. Κοιτά πάντα μπροστά, κάνοντας μικρά και σταθερά βήματα. «Έφερε» κλειστό γυμναστήριο (διαφωνείς;) στους Μολάους και δημιούργησε και τμήμα Ρυθμικής γυμναστικής.
Έσφιξε τα δόντια για 16 ολόκληρα χρόνια (1998-2014) και τα κατάφερε σε ρόλο «τσιγγάνου» με έδρες του τα κλειστά στη Σπάρτη και το Βλαχιώτη.
Δεν πτώχευσε και δεν άλλαξε όνομα ποτέ κι ούτε θα χρειαστεί να αλλάξει, αφού τα «θεμέλιά» του είναι μερικές εκατοντάδες κόσμος που κάποτε πέρασαν από τον ΑΠΟΕΛ και πάντα κάποιοι από αυτούς θα του συμπαραστέκονται.
Λέγομαι «ΑΠΟΕΛ» γιατί δεν πούλησα ποτέ αγώνες εις βάρος άλλης ομάδας.
Έκανα και πρωταθλητισμό, χωρίς αυτός ποτέ να είναι ο μοναδικός στόχος μου. Τον πρώτο λόγο έχουν κι είχαν πάντα τα νέα παιδιά. Αρχή μου η συμμετοχή κι η καλλιέργεια αθλητικού πνεύματος.
Ως φίλαθλος κι Αποελιστής, δεν «επέτρεψα» φαινόμενα χουλιγκανισμού και καφριλικιού και δεν απαντούσα σε προκλήσεις. Είχα, έχω και θέλω να έχω δίπλα μου στην κερκίδα, μανάδες, παππούδες κι εγγόνια να χειροκροτούν την ομάδα μου και να σέβονται τον αντίπαλο. Αυτόν τον αντίπαλο που μετά τον αγώνα θα του λέω την «καλημέρα» μου. Άλλωστε, σε μια γειτονιά ζούμε που λέγεται Λακωνία.
ΣΗΜΕΡΑ…
ΥΠΟΒΙΒΑΣΜΟΣ; Άγνωστη λέξη για τον ΑΠΟΕΛ. Ξεκίνησα με 5/5 ήττες; Ε και; Αφού ο ΑΠΟΕΛ είναι μεγάλος. Δεν χρειάζονται μεταγραφές. Τόσο κόσμο έχουμε. Και να τα «μεγάλα μέσα». Ποια είναι αυτά; Μα φυσικά οι ίδιοι του οι αθλητές, οι «παλιοί»…
Τάκης. Εδώ είναι η μεγάλη αξία της ομάδας. Να λέγεσαι «παλιός» ενώ είσαι μόλις 19 ετών… Κάθε Σαββατοκύριακο παρόν μαζί με τον Δημήτρη, να έρχονται από την Αθήνα, να δώσουν ψυχή λιονταριού στην ομάδα.
Αν αποτελεί θυσία να κάνεις μερικά ταξίδια Αθήνα-Μολάοι, τι να πει κάποιος άλλος που μέχρι προχθές, είχε να λείψει 3 χρόνια από αγώνα του ΑΠΟΕΛ! Ο «Πύργος», ο «μισή ομάδα», ο (όπως τραγούδησε η Ελπίδα) «ΣΩΚΡΑΤΗ ΕΣΥ ΣΟΥΠΕΡ ΣΤΑΡ»! Σε ευχαριστούμε ρε φίλε! Με τόσους τα βάζεις μόνος σου, στην πνευμονία θα κολλήσεις; Η χθεσινή νίκη, αφιερωμένη σε εσένα. Περαστικά!
Στέλιος. Η ψυχή του ΑΠΟΕΛ. Πόδι, χέρι… πάντα κάτι τον πονούσε, αλλά δεν διαμαρτύρονταν. Εχθές ζητούσε από τον προπονητή να μην τον αφήνει πολύ ώρα έξω, για να μην κρυώσει και πονάει το κάταγμα στο χέρι!!!!… Τι να πούμε μετά από αυτό. Όλα τα μετάλλια σε εσένα Στέλιο!
Συγκινητική η προσφορά του Χρήστου και του Σαράντου που προπονούνται, αγωνίζονται και μάλλον θα συνεχίσουν να αγωνίζονται σαν «έφηβοι» και του «κ. Άδειο Απουσιολόγιο», Γιώργου.
Όσο για τους υπόλοιπους, εσάς που κατεβάζετε κι άλλο τον μέσο όρο ηλικίας του ΑΠΟΕΛ, έχουμε να σας γράψουμε πολλά στο μέλλον. Μην ξεχνάτε πως οι προαναφερθέντες συμπαίκτες σας αποτελούν την βάση, με εσάς όμως να είστε τα θεμέλια της ομάδας. Από εσάς περιμένουμε πολλά…
EΧΘΕΣ
Ο ΑΠΟΕΛ στο άκουσμα της αγωνιστικής απώλειας του μοναδικού του και πολυτιμότερου «ψηλού» της κατηγορίας, δεν το έβαλε κάτω. Αν και βαθμολογικά, θα του ήταν αρκετή μια ήττα μέχρι 9 πόντους, εντούτοις, πάλεψε για τη νίκη. Έχανε ακόμα και με 15 πόντους και κατάφερε να κερδίσει στην παράταση. ΑΠΟΕΛ είσαι !
Μάλιστα, ήταν αγώνας που ξεκίνησε από την περασμένη Τετάρτη. Τι εννοούμε; Ζητήθηκε λοιπόν από τους αντιπάλους, από Σάββατο να μεταφερθεί ο αγώνας την Κυριακή. Το Δ.Σ. ΑΠΟΕΛ, προφανώς, επιθυμούσε να πραγματοποιηθεί ένας καλός κι ανταγωνιστικός αγώνας. Δεν έλαβε υπ’όψιν τι είχε συμβεί στον Α’ γύρο ή το 2012 (που λίγοι θυμούνται), αλλά ούτε πως μια πιθανή ήττα (ειδικά χωρίς Μπατσάκη) θα του στοίχιζε κατηγορία. Το Δ.Σ. δέχτηκε το αίτημα του Αστέρα κι ο αγώνας διεξήχθη Κυριακή. Ο ΑΠΟΕΛ δηλαδή, για μια ακόμη φορά δεν έπραξε για το βαθμολογικό συμφέρον του, αλλά για το συμφέρον του αθλητισμού και της ευγενούς άμιλλας.
Απομένει μια αγωνιστική κι ο ΑΠΟΕΛ που από τις 5/5 ήττες, συνέχισε με 6/8 νίκες, δεν κινδυνεύει πλέον και κοιτά ακόμα ψηλότερα.
ΑΠΟΕΛ λέγομαι και θα είμαι δυνατός, επειδή:
– Η οικογένειά μου είναι μεγάλη και μπορούμε να παλεύουμε μόνοι.
– Παίδες, Έφηβους και Μίνι έχω, που πάντα πρωταγωνιστούν.
– Ιστορία και διάρκεια είναι εδώ.
– Όταν προσπαθούν να με μειώσουν, σημαίνει πως μόνο χαμηλά δεν είμαι. Δεν λέγομαι «Μολάοι» ούτε «Πράσινα Πουλιά». Αθλητικός Ποδοσφαιρικός Όμιλος Επιδαύρου Λιμηράς είναι το αρχικό μου όνομα και στο φωνάζω ΑΠΟΕΛ για να μπορείς να το προφέρεις πιο εύκολα, π.χ. για εσάς κ.κ. φιλόδοξοι Μεσσήνιοι δημοσιογράφοι που μας αποκαλείτε ΠΑΝΤΑ «Μολάοι». Τι να κάνουμε, έδρα μας τυγχάνει να είναι οι Μολάοι, μα οι αθλητές μας απ’ όλη τη Λακωνία (δεν λέω Επίδαυρος Λιμηρά, γιατί θα το «χάσετε»…).
« Α Π Ο Ε Λ » λέγομαι!
Υ.Γ. Επειδή κάποιους Αποελιστές μπορεί να μην τους αντιπροσωπεύουν όλα ή μόνο τα παραπάνω (λέμε τώρα…), αλλά κυρίως επειδή υπάρχουν κι αυτοί που πηδούν τα 99 για να σε πιάσουν στο 1…, αναφέρω και το όνομα του συγγραφέως των παραπάνω. Χρήστος Ζερβάκος.
About the Author
Πράγματι έγινε προσπάθεια μεγαλη από όλα τα παιδιά ειδικά στο δεύτερο γύρο. Στον αγώνα με τον Αστέρα Βλαχιωτή έγινε κατάθεση ψυχής από όλους!
Η ιστορία του ΑΠΟΕΛ είναι μεγαλη και έτσι θα συνεχίσει να είναι! Καλό θα είναι κάποιοι/ες που ακολουθούν την ομάδα να ξεκαθαρισουν αν όντως χαίρονται με τις νικες του ΑΠΟΕΛ η λυπούνται και καλό θα είναι να σταματησουν να κατηγορούν τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου χωρις να αναγνωρίζουν τις θυσίες τους προσωπικές, οικογενειακες και οικονομικές………ο νοων νοείτω…