Παρασκευή 23 Οκτωβρίου ώρα 10:00 το βράδυ, στο κλειστό των Μολάων (πριν λίγη ώρα). Αντίκρισα ένα σκηνικό που μου θύμισε ένα περιστατικό που με γύρισε αρκετά χρόνιαπίσω. Τότε, είχα βρεθεί σε μία συνάντηση στη Σπάρτη. Στην παρέα υπήρχαν εκπρόσωποι της ΕΟΠΕ, τοπικών συλλόγων και του Αθλητικού Οργανισμού Σπάρτης για να συζητηθούν τοπικά προβλήματα των σωματείων Πετοσφαίρισης. Αφού ο χρόνος καταναλώθηκε στο πρόβλημα εύρεσης ωρών για προπονήσεις στο κλειστό Σπάρτης (μοναδικό Λακωνικό κλειστό, τότε…), μετά από ώρα πήρα το λόγο. Τους είχα πει, “Ασχολείστε με τις ώρες τους κλειστού σας κι ειλικρινά, σας χαίρομαι και σας ζηλεύω! Ευχή και κατάρα δίνω σε εμάς, να αποκτήσουμε κάποτε στους Μολάους το ίδιο πρόβλημα!!” Φυσικά, όλοι χαμογέλασαν, αλλά παράλληλα η συζήτηση άλλαξε θεμα.
Φθάνοντας λοιπόν στο κλειστό Μολάων, απόψε, για να παρακολουθήσω προπόνηση των κορασίδων βόλεϊ του ΑΠΟΕΛ, συναντώ παιδιά, γονείς και μέλη του ΔΣ ΑΠΟΕΛ, στην κερκίδα να συζητούν έντονα. Τι είχε συμβεί; Μετά λοιπόν από δυόμισι μήνες προπονήσεων τους, η ώρα της Παρασκευής άλλαξε κι από 20:30 μετατέθηκε στις 22:00, επειδή κατά κάποιο τρόπο είχε γίνει “κράτηση” από τον Παλλακωνικό Σύλλογο Παγκρατίου (;), που πριν λιγο καιρό είχε λάβει υπόσχεση ή απάντηση, από … … … (συγγνώμη, αλλά δε γνωρίζω από που, επειδή δεν ξέρω τελικά ποιος οργανισμός διαχειρίζεται το ωράριο), για χρησιμοποίηση αυτής της ώρας.
Όπως και να ΄χει, οι γονείς ήρθαν σύσσωμοι να ανακοινώσουν στον ΑΠΟΕΛ πως δε θα αφήσουν τα παιδιά τους να προπονούνται τελειώνοντας λίγο πριν τα μεσάνυχτα… Ακούγοντας τα “πηγαδάκια” που είχαν δημιουργηθεί, παρέμενα σιωπηλός να παρατηρώ και κάποια στιγμή ελαφρώς χαμογέλασα. Όπως καταλάβατε, είχα θυμηθεί το προ πολλών ετών, περιστατικό, στη Σπάρτη. Σκέφτηκα πως η κατάρα μου είχε πιάσει!!!
Ενημερώθηκα, πως ο πρόεδρος του ΑΠΟΕΛ είχε καταθέσει ιδιοχείρως, σήμερα το πρωί στο Δήμαρχο, έγγραφο του ΔΣ/ενημέρωση/ερώτηση/διαμαρτυρία, που αφορούσε το ωράριο του κλειστού Μολάων.
Πιστεύουμε πως η λογική θα επικρατήσει, γιατί ειδικά ο ΑΠΟΕΛ, δε θυμάμαι ποτέ να είχε σοβαρές διαφωνίες με άλλα τοπικά σωματεία και το ίδιο εύχομαι να γίνει και τώρα. Οι σύλλογοι θα πράξουν συλ-ΛΟΓΙΚΑ !
Χ.Ζ.